عمده مواد غذايی که موجب اختلالات جوجه کشی درقناری ها می شوند عبارتند از مواد معدنی و ويتامين ها . بسته به نوع کمبود و انفرادی يا چند موردی بودن اين کمبودها ممکن است عوارض متفاوت باشد .
کمبود ويتامين A (رتینول):
موجب کوری - نقرس - تلفات جنينی در روزهای اول و دوم رشد جنين بخاطر نارسايی سيستم گردش خون و کاهش ميزان خروج جوجه ها از تخم می شود . معمولا علت کمبود اين ويتامين ناشی از عدم استفاده از سبزيجات و مصرف غذای کهنه می باشد .
کمبود ويتامين D (کلسیفرول):
موجب نرمی استخوان و کج شدن استخوان های بلند ( مثل ساق پا ) , کاهش ضخامت پوسته تخم و مرگ جنين در اواخر دوران جوجه کشی شود . معمولا به علت عدم دسترسی پرنده به نور آفتاب بروز می کند .
کمبود ويتامین E (توکوفرول):
موجب عدم باروری تخمها , ضعف جوجه خارج شده از تخم , مرگ در روزهای اوليه پس از خروج از تخم همراه با خيز زير پوستی و آتروفی عضلانی می شود . در اثر مصرف دان ها يا مواد چرب اکسيد شده بروز می کند .
کمبود ويتامين B1 (تیامین):
موجب بدنيا آمدن جوجه های ضعيف و دارای لرزش می شود که ظرف چند روز پس از خروج از تخم تلف می شوند .
کمبود ويتامين B2 (ریبو فلاوین):
موجب فلجی و جمع شدگی پنجه پا از مرحله دوم رشد جنينی به بعد می شود .
کمبود نياسين ( اسيد نيکوتينيک ) :
موجب کاهش ميزان جوجه درآوری می شود. معمولا به علت استفاده از منابع پروتئينی نامرغوب و کمبود اسيد آمينه تريپتو فان بروز ميکند .
کمبود ويتامين B6 (پیریدوکسین):
به سبب نقش مهمش در رشد اوليه جنين , موجب افزايش مرگ و مير جنين می شود . جيره های غذذايی حاوی پروتئين زياد بطور ثانويه موجب کمبود اين ويتامين می شود . کمبود همزمان اين ويتامين و ماده معدنی منگنز موجب بزرگ شدن مفصل خرگوشی ( مفصل بالای ساق پای پرنده ) شده و منجر به دررفتگی پا به يک طرف گردد .
کمبود اسيد فوليک ( فولاسين ) :
موجب مرگ و مير جوجه در دوره اوليه رشد در اثر کم خونی و گاهی مرگ و مير درهنگام خروج جوجه از تخم می شود . معمولا براثر مصرف طولانی مدت آنتی بيوتيک بروز می کند . زيرا آنتی بيوتيک موجب از بين رفتن باکتری های روده ای که مسئول ساختن اين ويتامين هستند , می شود .
کمبود ويتامين B12 (کوبالامین):
موجب کم خونی و مرگ در دوران اوليه و گاهی ادم و تحليل رفتن رشد عضلانی در مرحله دوم رشد جنينی می شود .
کمبود اسيد پنتوتنيک :
موجب بروز پرهای غيرعادی همراه با خونريزی زير پوست در مرحله سوم رشد جنينی می گردد .
کمبود بيوتين :
موجب مرگ و مير در مرحله اول و سوم رشد جنينی همراه با تغيير شکل منقار به صورت منقار طوطی و کوتاه شدن طول استخوان ها می شود
کلسيم(ca) و فسفر(p):
ميزان هر يک از اين دوماده به تنهايی و نسبت بين آنها تاثيرزيادی برضخامت پوسته تخم و رشد استخوان بندی جنين دارد . کمبود آنها و يا عدم تعادل بين آن دو موجب کاهش قدرت جوجه در خروج از تخم می شود . جوجه های مبتلا دارای رانهای ضخيم و بال های کوتاه همراه با خيز زير پوست گردن و نرمی استخوان می باشد .
منيزیم (mg):
اين ماده معدنی در تنظيم رشد استخوانی نقش داشته و کمبود آن موجب بيماری پروزيس , کوتاه شدن طول بال خيز زير پوستی و منقار طوطی شکل می شود .
کمبود